Για τη Ρένα (Λένια για εμάς)

Γνωρίζαμε (εγώ και η συγκάτοικός μου) για το a little shelter μέσω του Instagram και συχνά στεκόμασταν στις αναρτήσεις του καταφυγίου για να χαζέψουμε τα κουτάβια που δημοσιεύονταν. Στο σπίτι είχαμε ήδη αποκτήσει (προσφάτως μάλιστα) το δικό μας κουτάβι, τον Ρένο, φερμένο από την Κρήτη.

Πέρασαν 3 μήνες και άρχισε τότε στις αναρτήσεις του καταφυγίου να συχνοεμφανίζεται η Ρένα, μας τράβηξε την προσοχή η ανάρτησή της, η ηλικία της και η ιστορία της. Θυμάμαι ότι στην αρχή απλά παρατηρούσαμε, είχαμε ενστάσεις (-2 ο σκυλί στο σπίτι; -Πώς θα είναι που δεν έχει μεγαλώσει μαζί μας;) και απλά μία μέρα (και αφότου έχουν περάσει 2 μήνες που η Ρένα δεν έχει υιοθετηθεί) στείλαμε μήνυμα.

Μέχρι να φτάσουμε στο καταφύγιο είχαμε αποφασίσει ότι η Ρένα θα έρθει σπίτι μαζί μας. Μετά την πρώτη, ανιχνευτική (για όλους) μέρα ήταν σαν η σκύλα (Λένια για εμάς) να ήταν μαζί μας τα προηγούμενα 13 χρόνια. Μετά από τόσους μήνες μαζί μας είμαι σίγουρη, πλέον, ότι αυτή η υιοθεσία έγινε προς όφελος εξίσου δικό μας και δικό της.

Ευχαριστούμε πολύ το a little shelter για τη μεσολάβηση, τη βοήθεια και τη στήριξη, μετέτρεψαν τη διαδικασία της υιοθεσίας σε μία ευχάριστη μετάβαση.

Ελένη, Φωτεινή, Ρένος